سهراب سپهري 1391: هر كجا هستم، باشم به درك! من كه بايد بروم! پنجره، فكر، هوا، عشق، زمين، مال خودت!

 براي مشاهده به ادامه مطلب برويد...

حیف نون سوار یه خره عکس می گیره. عکس رو می فرسته برای مادرش، زیر عکس می نویسه: سلام بر ننم، بالایی منم!

حیف نون رفته بوده تماشای مسابقه دو و میدانی، وسط مسابقه از بغلیش می پرسه: ببخشید، اینا واسه چی دارن می دون؟! یارو می گه: برای این که به نفر اول جایزه می دن. حیف نون یوخده فکر می کنه، می پرسه: پس بقیه شون واسه چی دارن می دون!!

به آقای خوش غیرت می گن: خانمت با پنج تا مرد سبیل کلفت سوار یه پیکان بودن داشتن توی یه سر بالایی می رفتن. آقای خوش غیرت می گه: بابا ایوالله! این پیکان های سری جدید عجب موتوری دارند!

بقيه درادامه مطلب...

یارو می ره دیوونه خونه می بینه همه تو صف واستادن دارن یکی‌یکی تو یه سوراخه نگاه می کنن. بعد دوباره می رن ته صف وامیسن. یارو کنجکاو می‌شه ببینه تو سوراخه چه خبره، خودش هم می ره تو صف وامیسه و تو سوراخه رو نگاه می کنه هیچی نمی بینه، یه بار دیگه تو صف وامیسه باز هم هیچی نمیبینه،‌ از یکی می پرسه: شما چی رو نگاه می کنین؟ من که هر چی نگاه می کنم هیچی نمی بینم. یارو بهش می گه: برو بابا دلت خوشه! ما دو ساله داریم این تو رو نگاه می کنیم هنوز هیچی ندیده ایم، تو می خواهی با دو بار نگاه کردن چیزی ببینی؟!

حیف نون تو یک دهی دکتر بوده، می خواسته به یک زنه آمپول بزنه. زنه از این شلیته‌های لایه لایه پاش بوده، هرچی حیف نون دامناش رو بالا می زده، تموم نمی شده. آخر حیف نون شاکی‌ میشه به زنه می گه: ببخشید خانم، کو... شما صفحه چنده؟!